White Boys, White Noise: Masculinities And 1980s Indie Guitar Rock

U kojoj mjeri indie maskulinitet osporava historijsku konstrukciju patrijarhalnoga u rock glazbi? Matthew Bannister se ovim ključnim pitanjem bavi kroz dubinsko istraživanje gitarskog indie-rocka osamdesetih godina kao kulturno i povijesno specifičnom produkcijom bijelih muškaraca. Tekstualnom analizom muzičkih i kritičkih diskursa Bannister predstavlja prvu ukoričenu studiju maskuliniteta i etniciteta unutar konteksta nezavisnih gitarskih glazbenih scena SAD-a, Velike Britanije i Novog Zelanda. Njegova je teza da su ranije teoretizacije (rock) maskulinitete smještale u teško održive okvire devijacija unutar radničke klase i fizičkog mačizma, pojednostavljeno ih prikazujući kao neki tip 'divlje muškosti'. Ovakvi pristupi zanemaruju načine na koje se muška snaga artikulira u kulturi i to ne samo kroz reprezentaciju već i kroz intelektualni i teorijski diskurs. Pozicioniravši indie u povijesni/kulturni kontekst art-rocka, Bannister prikazuje kako se muška snaga može reartikulirati kroz 'visoku', avangardnu, boemsku kulturu i estetičku teoriju: kroz kanon, negaciju (Adorno), pasivnost, voajerizam i camp (Andy Warhol i Velvet Underground), primitivizam i infantilizam (Lester Bangs, Simon Reynolds). Crpeći iskustva iz vlastitog djelovanja, Bannister istražuje čitav niz nezavisnih umjetnika - The Smiths, The Jesus and Mary Chain, My Bloody Valentine i The Go-Betweens u Velikoj Britaniji, R.E.M., The Replacements, Dinosaur Jr., Hüsker Dü, Nirvanu te američku hardcore scenu općenito i izvođače s novozelandske izdavačke kuće Flying Nun (The Bats, The Verlaines, The Chills, The Clean, itd.) - te kroz pitanje roda, estetičke teorije i raznih pristupa povijesti popularne glazbe ukazuje na kontinuitet ovih naizgled disparatnih scena. Rezultat je knjiga koja postavlja važna pitanja o proučavanju roda u popularnoj kulturi i o stupnju kritike koju alternativne kulture upućuju dominantnim reprezentacijama roda.

 Try | Buy