Zlatno doba teorije kulture odavno je prošlo. Prvi radovi Jacquesa Lacana, Claudea Levi-Straussa, Louisa Althussera, Rolanda Barthesa i Michela Foucaulta već su desetljećima za nama. Isto vrijedi i za rane radove Raymonda Williamsa, Luce Irigaray, Pierrea Bourdieua, Julije Kristeve, Jacquesa Derride, Helene Cixous, Jürgena Habermasa, Fredrica Jamesona i Edwarda Saida koji su utirali nove putove. Samo su rijetki spisi napisani od tada dostizali ambicioznost i originalnost tih majki i otaca začetnika. Neki su se od tada slomili. Sudbina je Rolanda Barthesa gurnula pod kamion, a Michela Foucaulta zarazila AIDS-om. Lacana, Williamsa i Bourdieua bacila je u psihijatrijsku bolnicu, za nju je privezala i Louisa Althussera otkada je ubio svoju suprugu. Čini se da Bog nije bio strukturalist.[Terry Eagleton, iz poglavlja Politika zaborava]
No comments:
Post a Comment